Interview Dorian Cosijnse

Functie CCA: Uitvoerend directeur van Stichting Child Care Africa
Opleiding: Master International Development studies

Kun je wat over jezelf vertellen?

Ik ben 28 jaar en geboren en getogen in Arnhem, vlakbij de Veluwe. Ik hou van de natuur, het ontdekken van andere culturen en heb altijd al een grote fascinatie voor het verre buitenland gehad. Vooral voor Afrika!

Ik heb een Bachelor Sociale Geografie en een Master International Development Studies afgerond in Utrecht. Tijdens mijn studententijd heb ik veel gereisd en bracht ik bijna al mijn vrije uurtjes door bij het asielzoekerscentrum in Utrecht, waar ik activiteiten voor kinderen en jongeren organiseerde. Ik genoot van de fijne sfeer en de mix van culturen. Getraumatiseerde kinderen in een moeilijke situatie weer laten lachen en genieten, daar draaide het om!

Hoe ben je in Afrika terecht gekomen?

Voor mijn masterscriptie vertrok ik naar Burkina Faso, waar ik onderzoek deed naar de gewelddadige conflicten tussen verschillende stammen. Bij terugkomst heb ik bij verschillende hulporganisaties gewerkt met vluchtelingen, migranten en uitgeprocedeerde asielzoekers. Maar ontwikkelingswerk in Afrika bleef trekken. Het was voor mijn omgeving geen verrassing dat ik uiteindelijk toch weer in Afrika belandde!

Waarom ben je CCA begonnen?

In 2017 kwam ik via een andere ontwikkelingsorganisatie terecht in Amudat, een afgelegen en arm gebied in het oosten van Oeganda. Een gebied waar zo veel kinderen opgroeien in armoede. Waar kinderen met HIV of een handicap verwaarloosd worden. En waar meisjes al op jonge leeftijd worden besneden en uitgehuwelijkt. Zo veel gemiste kansen, zowel voor de kinderen als voor hun familie en de gemeenschap. Het raakte mij diep.

Ik heb CCA (mede-)opgericht om de kansen van kwetsbare kinderen in Afrika te verbeteren en om hen een stem te geven. Om een einde te maken aan kindermishandeling, meisjesbesnijdenis en kind huwelijken en kinderen de kans te bieden om hun school af te maken en zich te ontwikkelen. CCA kan de wereld niet verbeteren, maar wat we wél kunnen doen is de wereld van deze kinderen een stukje mooier maken.

Wat maakt CCA uniek?

Onze impact is écht voelbaar in de armste en meest afgelegen gebieden in Afrika. Daar leiden wij lokale organisaties en vrijwilligers op en doen wij er alles aan om de levens van kwetsbare kinderen en jongeren te verbeteren. Wij bieden hen een luisterend oor en hebben oog voor de individuele behoeften van ieder kind. Dus geen “one-size-fits-all” benadering, maar oprechte liefde, aandacht en passende hulp. Met daarbij passende uitgaven. Wij proberen met zo min mogelijk geld een zo groot mogelijke impact te creëren.

Wat doe jij voor CCA?

Ik woon nu 4 jaar in Oeganda en sta dicht bij de projecten. Ik begeleid en coach de lokale partners en ik ken de gemeenschappen, de lokale leiders, de gesponsorde kinderen en hun families goed. Daarnaast draag ik zorg voor de verslaglegging en het werven van fondsen voor CCA. Gelukkig krijg ik hierbij hulp van een enthousiast en betrokken bestuur!

CCA werkt samen met lokale partners. Hoe worden zij geselecteerd?

Meestal hebben wij al gebieden op het oog waar wij graag een verschil willen maken. Ik breng dan in een nieuw gebied de verschillende lokale initiatieven in kaart en kijk daarbij vooral naar de intrinsieke motivatie en de kennis van de lokale context en problematiek. Het spreekt voor zich dat onze lokale partners onze kindgerichte visie en missie delen en niet discrimineren op basis van religie, geslacht, leeftijd en etniciteit. Wij laten ons hierbij ook adviseren door mensen uit de gemeenschap, lokale- en religieuze leiders en de overheid.

Waarom zet jij je zo in voor CCA?

Om de kinderen. Ieder kind heeft recht op een mooie toekomst! Het is onacceptabel dat er nog steeds kinderen opgroeien in extreme armoede. Dat weeskinderen niet naar school kunnen en moeten bedelen voor hun eten. Dat kinderen verkocht en verhandeld worden voor nog geen 5 euro… Dat meisjes veel te jong in het huwelijk moeten treden met een vaak veel oudere man. Het is te hartverscheurend om te zien dat kinderen met een beperking worden verwaarloosd. Elke dag zetten de schrijnende verhalen van deze kinderen mij ertoe aan om nog harder te werken.

Kun je je voorstellen dat je CCA en deze kinderen ooit los moet laten?

Heel eerlijk? Nee! Ik heb een fijne band opgebouwd met veel mensen in de gemeenschappen waar wij werken. Zij zijn mijn Afrikaanse familie. De kinderen draag ik altijd bij me in mijn hart. Ik vind het wel belangrijk om een stapje terug te doen en ervoor te zorgen dat de lokale medewerkers de programma’s zelfstandig uitvoeren. Gelukkig gaat dit inmiddels heel goed!

Wat raakt je emotioneel het meest?

De verhalen van kinderen raken mij diep. Ook de verhalen van moeders die wel beter willen voor hun kind(eren), maar niet weten hoe. Samen staan we soms machteloos. We gunnen deze kinderen de wereld, maar worden beperkt door de financiën.

Toch sta ik regelmatig stil bij de positieve impact die wij hebben. Het is prachtig om te zien dat kwetsbare en getraumatiseerde kinderen weer durven dromen en de toekomst positief tegemoet zien!