Trots: “Ik wil mijn kindje aan iedereen laten zien!”

1 september 2021

In augustus hoorde CCA van een verpleegkundige over Lotiyo en zijn moeder Esther. Het bleek te gaan om een kindje met schisis. Collega Judith zocht ze op in hun dorp en nam ze mee naar CoRSU ziekenhuis. Lees het bijzondere verhaal.

Esther en de geboorte van Lotiyo

Esther groeide op in Kaabong. Helaas kreeg ze van haar ouders niet de kans om naar school te gaan. Ze werd op 16-jarige leeftijd verjaagd van haar ouderlijk huis en uitgehuwelijkt. Niet veel later bleek ze zwanger te zijn. De zwangerschap was zwaar; het pasgetrouwde stel had weinig geld en het leven voelde als een moeilijke strijd.

Op 17-jarige leeftijd beviel Esther van haar zoontje, die ze Lotiyo noemde. Lotiyo betekent kalm, erg passend want Lotiyo is een rustig kindje. Lotiyo werd geboren met schisis. Toen Esther het leven schonk aan haar gehandicapte kindje, werd ze door de gemeenschap vreemd aangekeken. Het gaf haar veel stress, maar ze gaf niet op. Ze deed haar uiterste best om haar kindje borstvoeding te geven en gezond te houden. En met succes; kindjes met schisis zijn als we ze ontmoeten vaak ondervoed, maar baby Lotiyo was kerngezond!

De ontmoeting met Judith van CCA

De eerste ontmoeting met Judith gaf Esther hoop. Ze hoorde voor het eerst dat kindjes met schisis geopereerd kunnen worden. Ze kreeg foto’s te zien van kindjes die eerder al door CCA geholpen zijn met een schisis hersteloperatie. Toch kon ze het allemaal maar nauwelijks geloven.

Esther en de andere moeders

Ze verbleef enkele dagen met Lotiyo en 6 andere moeders en hun schisis kindjes in AWARE. Daar kregen ze voorlichting en werden ze voorbereid op de reis naar Entebbe.

Behandeling in CoRSU ziekenhuis

Eenmaal aangekomen in CoRSU ziekenhuis in Entebbe, kon Esther haar oren en ogen niet geloven. Ze vertelt; “Toen ik rondliep in CoRSU, dacht ik steeds dat ik droomde. Ik had nog nooit zo’n mooi ziekenhuis gezien. De zusters waren allemaal erg aardig en we werden snel en goed geholpen. Mijn zoontje werd al na een paar dagen geopereerd en twee dagen later mochten we naar huis.”

Ze vervolgt: “We bleven nog even in AWARE om uit te rusten van de lange busreis. Alle moeders in AWARE waren jaloers, omdat mijn kindje zo mooi geopereerd is! Ik ben heel dankbaar voor alle hulp. En nu wil ik snel terug naar mijn dorp, om mijn kindje aan iedereen te laten zien. Hij is echt zo mooi. Ik zal altijd mijn best doen om hem veilig te houden en voor hem te zorgen.”

Esther stapt in de bus terug naar huis

Lees ook: