CCA heeft al 35 kinderen met een handicap kunnen helpen met toegang tot specialistische medische zorg, waarvan 15 kinderen met schisis. Daar zijn deze kinderen, ouders en verzorgers natuurlijk heel blij mee. Goede medische zorg ontbreekt namelijk in Karamoja. En de reis naar CoRSU kunnen deze kinderen zonder hulp helaas niet maken. De reis is te duur en de meeste ouders en verzorgers spreken geen Engels. Dit staat communicatie met de artsen en verpleegkundigen in de weg. De moeder van Betty vertelt:
“Ik ben in 2017 bevallen van een tweeling, een jongen en een meisje. Het meisje bleek schisis te hebben. Ik had nog nooit een kindje met schisis gezien. Niemand in mijn dorp. Ik schrok ervan. Mijn familie reageerde erg negatief. Gelukkig vertelde de verpleegkundige in de dorpskliniek dat ik mij geen zorgen hoefde te maken. Ze verwees mij door naar CoRSU, een ziekenhuis waar kinderen met schisis geopereerd worden. Toen de tweeling ongeveer 6 maanden oud was, reisden we voor het eerst naar Entebbe. Ik was nog nooit zo ver van huis geweest. In CoRSU stelden de verpleegkundigen en artsen mij veel vragen. Ze namen bloed af bij mijn dochter en stuurden mij met een pakket met pap weer naar huis. Ik begreep er niets van en niemand kon mij iets uitleggen. Ik ben nooit naar school geweest en ik spreek geen Engels.”
“Eenmaal thuis deed ik mijn best om goed voor mijn tweeling te zorgen. Al snel kreeg ik mijn derde kindje. Het leven ging door. Maar in ons dorp werd ik uitgelachen. Ik had een mismaakte dochter. Vooral de andere vrouwen van mijn man pestten mij. Een jaar na het eerste bezoek aan CoRSU, besloot ik nogmaals te gaan. Ik kreeg erge ruzie met mijn man, omdat ik een geit had verkocht om het buskaartje te kunnen betalen. Helaas kon mijn dochter alweer niet geopereerd worden. Ik kreeg een tas met flesjes medicijnen mee en werd naar huis gestuurd. Ik wilde de hoop niet opgeven, maar ik had thuis drie kleine kinderen te voeden en nauwelijks inkomen.”
In 2020 kwam in contact met CCA. CCA gaf mij vertrouwen in een goede afloop. We vertrokken een maand later met een groepje ouders en kinderen naar CoRSU. CCA had vertalers meegenomen, dus ik kon eindelijk met de artsen praten. We werden goed begeleid en de mensen van CoRSU en CCA waren aardig en begripvol. We kregen weer wat medicijnen mee, zodat mijn dochter genoeg bloed zou hebben voor de operatie. Een maand later ging ik weer met CCA naar CoRSU, nu eindelijk voor de operatie.”
“Ik ben zo blij dat mijn dochter geopereerd is. Ik vond haar al mooi, maar nu is ze nog mooier. Ze kan straks buiten spelen en naar school, zonder uitgelachen te worden. Ik ben erg dankbaar voor alle hulp. Betty en ik zullen CCA nooit vergeten.”
