Functie CCA: Coördinator rehabilitatie
Kun je jezelf voorstellen?
Mijn naam is Frank van der Maas. Ik heb de opleiding tot verpleegkundige gevolgd in Ermelo en heb gewerkt in Utrecht en Rotterdam, waar ik ook de specialisatie voor Oncologie heb gedaan. Vanaf 1990 werk ik in het buitenland voor noodhulp-projecten, medisch zendingswerk en projecten voor kinderen met een beperking. Ook heb ik een Master gevolgd in International Health en een aantal trainingen in CBR (Community Based Rehabilitation).

Welke kennis en ervaring neem je mee naar CCA?
De meeste ervaring heb ik in structurele hulpverlening zoals Basis Gezondheidszorg (ziekenhuizen in afgelegen gebieden) en projecten voor mensen met een beperking, waar we zowel medische hulp bieden als inclusieve scholen en beroepstrainingen. Ook werk ik in projecten voor weeskinderen, mensen met Aids, en een project dat water tanks bouwt.
In Thailand en Soedan heb ik ervaring opgedaan met noodhulp projecten. Momenteel ben ik verantwoordelijk voor een aantal projecten in Nigeria en Guinee-Bissau. Ik hoop hier parttime mee verder te gaan en parttime voor CCA te werken. Ik hoop dat ik mijn ervaring kan gebruiken maar ook weer nieuwe dingen zal leren in Uganda.

Waarvan gaat je hart sneller kloppen?
Mijn leidraad voor christelijke hulpverlening is te lezen in teksten als Jesaja (58 vers 6 en 7) en Mattheus (25 vers 31 tot 46).
In de projecten hopen we iedereen te helpen die kwetsbaar is, vooral kinderen en jongeren met een beperking. Ik word enorm gemotiveerd als ik kinderen zie die weer kunnen lopen na een operatie of voor het eerst naar school kunnen gaan met een rolstoel. En ook als een doof kind gebarentaal kan leren of een blind kind naar school kan waardoor hun wereld opeens zoveel groter wordt. Veel dingen die op het eerste gezicht onmogelijk lijken, kunnen op een eenvoudige manier worden verbeterd.
Waarmee ga jij aan de slag?
Ik hoop verder te gaan met hulp aan kinderen met een beperking. Veel van hen zijn in de afgelopen jaren al geholpen door een operatie (bijvoorbeeld klompvoetje of een gespleten gehemelte), maar we hopen ook kinderen met een andere beperking in het project te helpen (bijvoorbeeld kinderen die blind of doof zijn, of epilepsie hebben). Ik hoop samen met de familie en de werkers te gaan kijken naar oplossingen zodat kinderen met een beperking naar school kunnen of een vak kunnen leren.

Waarom is het werk van CCA zo belangrijk?
We willen zoveel mogelijk samenwerken met families van kinderen met een beperking, de overheid, de kerken, lokale gezondheidswerkers, scholen enzovoort. Maar in het Noorden van Uganda zijn maar weinig organisaties actief op het gebied van hulp aan kinderen met een beperking.
Wat is jouw wens voor CCA?
Ik hoop dat door het werk van CCA het leven van veel kinderen en hun familie verbetert en ze een betere toekomst krijgen. En dat we met elkaar een verschil kunnen maken. Ik hoop dat kwetsbare kinderen steeds meer geaccepteerd worden in hun omgeving en kunnen dromen van een mooie toekomst zoals elk kind dat doet.
Ik hoop dat we samen vooral zullen kijken naar de kwaliteit van het leven van de kinderen en jongeren met een beperking en niet alleen maar letten op hoe groot we kunnen groeien of hoeveel kinderen we kunnen helpen (de kwantiteit) want cijfers kunnen moeilijk uitdrukken wat een kind echt ervaart.