Moses is een lieve en bedachtzame jongen van 17 jaar oud. Hij is het elfde en tevens laatste kind van zijn moeder, die jarenlang werkte als docent op een basisschool in Kenia. Moses werd geboren met een handicap. Maar zijn handicap heeft hem er nooit van weerhouden om overal aan mee te willen doen en zijn uiterste best te doen op school. Moses is gedreven en haalt erg goede cijfers.
Moses heeft zijn vader inmiddels al lang niet meer gezien. Zijn vader heeft nog twee andere vrouwen en brengt veel tijd door bij zijn jongste vrouw en hun kleine kinderen in Kenia. De zussen van Moses zijn al getrouwd en zijn broers wonen niet meer thuis. Toen Moses door zijn moeder werd achtergelaten in Oeganda, omdat ze voor haar chronisch zieke dochter in Kenia moest zorgen, was hij erg verdrietig. Hij voelt zich vergeten en in de steek gelaten.
Hij woonde maandenlang alleen in een vervallen zelfgebouwd huisje op het land van zijn oom. Maar over het stuk grond waarop hij woonde ontstond conflict met een naburige stam, waardoor het er voor Moses niet langer veilig was. Hij raakte ontheemd. Moses vond gelukkig onderdak bij een ander familielid. Maar het gezin is erg arm en leeft op 1 maaltijd per dag. Het bleek moeilijk voor het gezin om een extra mond te voeden.
Toen Robert, onze medewerker van Hope for the Children, Moses bezocht, barstte hij in tranen uit. Het werd hem allemaal even te veel. Hij is vastbesloten zijn opleiding af te maken, maar voelt zich thuis alleen en in de steek gelaten. Om bij te komen besloten we hem over te brengen naar een pleeggezin. Moses wordt nu liefdevol opgevangen door pastoor Jennifer, een familielid van het bestuur van HFC in Amudat. Hij kan niet wachten tot de scholen weer open gaan…
