Logiel (13) is een lief en slim meisje, geboren met de zeer zeldzame aandoening Macrodactyly. Bij deze ziekte zijn de vingers of tenen van baby af aan abnormaal groot, vanwege overgroei van botten en zacht weefsel. In Logiel’s geval is haar linkerarm, met name de hand, extreem groot.
De aandoening zorgt ervoor dat Logiel leeft in een sociaal isolement. Ze vermijdt mensen het liefst en is bang voor hun reactie. Ze schaamt zich voor haar arm en heeft daardoor nauwelijks sociale contacten. Logiel loopt rond gewikkeld in een grote Karamojong doek, waaronder ze haar arm verstopt. De schaamte weerhoudt Logiel ervan om naar school te gaan.
Naast schaamte en stigma, vertelt Logiel: “mijn arm is erg zwaar. Als ik veel loop doet mijn schouder ’s avonds pijn. Ik kan mijzelf moeilijk wassen. De arm is voor mij een grote last, die ik elke dag meeneem.”
De arts in CoRSU vertelde Logiel in December 2020 dat Macrodactyly niet te behandelen is. Amputatie is de enige optie. Logiel en haar vader besloten toen om eerst terug te reizen naar Kaabong, om met de familie en de clan te overleggen. Waar er binnen haar familie onenigheid ontstond, wist Logiel het zeker. Ze wil geopereerd worden.
CCA reist in januari met Logiel en 9 andere kinderen met een handicap naar CoRSU. Daar heeft ze een gesprek met een arts, psychiater en het medische team. Gelukkig kan ze de volgende dag al geopereerd worden. Logiel is herstellende in het ziekenhuis. Na haar herstel, zullen we CoRSU nog eens bezoeken om te kijken naar protheses.
Logiel zal zodra de scholen open gaan (COVID-19) samen met een aantal andere kwetsbare kinderen met een handicap gesponsord worden in een “boarding school”. Door de kinderen samen naar school te laten gaan, hoopt CCA dat zij zich sneller thuis zullen voelen.
We zien Logiel’s toekomst positief tegemoet.
