Logiel (13) is een lief en slim meisje, geboren met de zeer zeldzame aandoening Macrodactyly. Bij deze ziekte zijn de vingers of tenen van baby af aan abnormaal groot, vanwege overgroei van botten en zacht weefsel. In Logiel’s geval is haar linkerarm, met name de hand, extreem groot.
De aandoening zorgde ervoor dat Logiel opgroeide in een sociaal isolement. Ze vermeed mensen het liefst en was altijd bang voor de reacties. Ze schaamde zich voor haar arm en had daardoor nauwelijks sociale contacten. Logiel liep rond gewikkeld in een grote Karamojong doek, waaronder ze haar arm verstopte. De schaamte weerhield het meisje ervan om naar school te gaan.
Naast schaamte en stigma, vertelde Logiel: “mijn arm is erg zwaar. Als ik veel loop doet mijn schouder ’s avonds pijn. Ik kan mijzelf moeilijk wassen. De arm is voor mij een grote last, die ik elke dag meeneem.”
De arts in CoRSU vertelde Logiel in December 2020 dat Macrodactyly niet te behandelen is. Amputatie bleek de enige optie. Logiel en haar vader besloten toen om eerst terug te reizen naar Kaabong, om met de familie en de clan te overleggen. Waar er binnen haar familie onenigheid ontstond, wist Logiel het al zeker. Ze wilde geopereerd worden.
CCA vertrok in januari met Logiel en 9 andere kinderen met een handicap naar CoRSU. Daar volgde een gesprek met een arts, psychiater en het medische team. Gelukkig kon ze de volgende dag al geopereerd worden. Logiel verbleef nog enkele weken in het ziekenhuis om te herstellen. Daarna verbleef ze nog maanden in ons opvangcentrum in Kaabong. Gedurende die periode zagen we Logiel veranderen in een vrolijk en nieuwsgierig meisje. Ze was vrij.
Logiel zal zodra de scholen open gaan (nu gesloten wegens COVID-19) samen met een aantal andere kwetsbare kinderen met een handicap gesponsord worden in een “boarding school”. Door de kinderen samen naar school te laten gaan, hoopt CCA dat zij zich sneller thuis zullen voelen.
We zien Logiel’s toekomst positief tegemoet.
